نام محصول فولاد آلیاژی GH605: [فولاد آلیاژی] [آلیاژ مبتنی بر نیکل] [آلیاژ نیکل بالا] [آلیاژ مقاوم در برابر خوردگی]
بررسی اجمالی ویژگی ها و زمینه های کاربردی GH605: این آلیاژ دارای خواص جامع خوبی در محدوده دمایی -253 تا 700 ℃ است. استحکام تسلیم زیر 650 ℃ در بین آلیاژهای با دمای بالا تغییر شکل یافته رتبه اول را دارد و عملکرد خوب، عملکرد پردازش و عملکرد جوشکاری دارد. توانایی ساخت اجزای مختلف شکل پیچیده به طور گسترده ای در هوافضا، انرژی هسته ای، صنعت نفت و قالب های اکستروژن در محدوده دمایی فوق الذکر استفاده شده است.
عملکرد و الزامات فرآیند GH605:
1. این آلیاژ دارای عملکرد رضایت بخش شکل گیری سرد و گرم است، با محدوده دمای کار گرم 1200-980 ℃. دمای آهنگری باید به اندازه کافی بالا باشد تا کاربیدهای مرز دانه را کاهش دهد و برای کنترل اندازه دانه به اندازه کافی پایین باشد. دمای مناسب آهنگری حدود 1170 ℃ است.
2. متوسط اندازه دانه آلیاژ ارتباط نزدیکی با درجه تغییر شکل آهنگری و دمای آهنگری نهایی دارد.
3. آلیاژها را می توان با استفاده از روش هایی مانند جوش محلول، جوش مقاومتی و جوش الیاف متصل کرد.
4. درمان محلول آلیاژی: آهنگری و میله های آهنگری در 1230 ℃، آب سرد می شود.
اطلاعات دقیق: آلیاژ درجه حرارت بالا مبتنی بر کبالت GH605، مشخصات و بررسی میدانی کاربرد: این آلیاژ یک آلیاژ درجه حرارت بالا مبتنی بر کبالت است که با محلول جامد 20Cr و 15W تقویت شده است. دارای استحکام پایدار و خزشی متوسط زیر 815 ℃، مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون زیر 1090 ℃، و شکل دهی، جوشکاری و سایر خواص فرآیندی رضایت بخش است. مناسب برای ساخت قطعات داغ با دمای بالا مانند محفظه های احتراق موتور هواپیما و پره های راهنما که به استحکام متوسط و مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون در دمای بالا نیاز دارند. همچنین می توان از آن در موتورهای هواپیما و شاتل های فضایی استفاده کرد. به طور عمده در مدل های وارداتی برای ساخت قطعات با دمای بالا مانند پره های راهنما، حلقه های بیرونی چرخ دنده، دیواره های بیرونی، پره های راهنما و صفحات آب بندی استفاده می شود.
استانداردهای اجرایی: انجمن آمریکایی تست و مواد: B637، B670، B906.
مشخصات فنی مواد آمریکایی: AMS 5662، 5663، 5664، 5596، 5597، 5832، 5589، 5590.
انجمن مهندسین مکانیک آمریکا: AISI، JIS، GB، AMS، UNS، ASME، DIN، EN، VDM، SMC، AMS/
فهرست خواص عنصری (فولاد آلیاژی):
نیکل (Ni): نیکل می تواند استحکام فولاد را بهبود بخشد و در عین حال انعطاف پذیری و چقرمگی خوبی را حفظ کند. نیکل مقاومت به خوردگی بالایی در برابر اسید و قلیایی دارد و در دماهای بالا مقاومت در برابر زنگ زدگی و حرارت دارد. با این حال، از آنجایی که نیکل یک منبع نسبتا کمیاب است (با قیمت بالا)، توصیه می شود از سایر عناصر آلیاژی به جای فولاد نیکل کروم استفاده شود.
کروم (Cr): در فولاد آلیاژی، کروم می تواند به طور قابل توجهی استحکام، سختی و مقاومت در برابر سایش را بهبود بخشد، در حالی که انعطاف پذیری و چقرمگی را کاهش می دهد. کروم همچنین می تواند مقاومت اکسیژن و خوردگی فولاد را بهبود بخشد و آن را به یک عنصر آلیاژی مهم در فولاد ضد زنگ و فولاد مقاوم در برابر حرارت تبدیل کند.
مولیبدن (Mo): مولیبدن می تواند اندازه دانه فولاد را اصلاح کند، سختی پذیری و استحکام حرارتی را بهبود بخشد و استحکام کافی و مقاومت در برابر خزش را در دماهای بالا حفظ کند (تغییر شکل به دلیل تنش طولانی مدت در دماهای بالا رخ می دهد که به عنوان خزش شناخته می شود). افزودن مولیبدن به فولاد آلیاژی می تواند خواص مکانیکی آن را بهبود بخشد. همچنین می تواند شکنندگی فولاد آلیاژی ناشی از آتش را سرکوب کند
زمان ارسال: نوامبر-30-2023