Πολλά μέταλλα και οι ενώσεις τους πρέπει να γίνουν λεπτές μεμβράνες προτού μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν σε τεχνικά προϊόντα όπως ηλεκτρονικά, οθόνες, κυψέλες καυσίμου ή καταλυτικές εφαρμογές. Ωστόσο, τα «ανθεκτικά» μέταλλα, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων όπως η πλατίνα, το ιρίδιο, το ρουθήνιο και το βολφράμιο, είναι δύσκολο να μετατραπούν σε λεπτές μεμβράνες επειδή απαιτούνται εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (συχνά πάνω από 2.000 βαθμούς Κελσίου) για την εξάτμισή τους.
Συνήθως, οι επιστήμονες συνθέτουν αυτές τις μεταλλικές μεμβράνες χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως η διασκορπισμός και η εξάτμιση δέσμης ηλεκτρονίων. Το τελευταίο περιλαμβάνει την τήξη και την εξάτμιση του μετάλλου σε υψηλές θερμοκρασίες και το σχηματισμό λεπτής μεμβράνης πάνω από την πλάκα. Ωστόσο, αυτή η παραδοσιακή μέθοδος είναι ακριβή, καταναλώνει πολλή ενέργεια και μπορεί επίσης να είναι μη ασφαλής λόγω της υψηλής τάσης που χρησιμοποιείται.
Αυτά τα μέταλλα χρησιμοποιούνται για την κατασκευή αμέτρητων προϊόντων, από ημιαγωγούς για εφαρμογές υπολογιστών έως τεχνολογίες οθόνης. Η πλατίνα, για παράδειγμα, είναι επίσης ένας σημαντικός καταλύτης μετατροπής και αποθήκευσης ενέργειας και θεωρείται ότι χρησιμοποιείται σε συσκευές σπιντρονικής.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-26-2023